Ondergelopen akkerlanden

D’R MOOT NOE GET GEBÄÖRE

Dat was de centrale titel van de AWP Limburg bij de waterschapsverkiezingen in maart 2023. De beschermingsnormen tegen wateroverlast moeten nu omhoog. Een ramp als in 2021 mag zich niet nogmaals voltrekken. 
De provincie en het waterschap moeten iets doen! Er moet iets gebeuren!

 

Maar de besturen hielden de boot tot nu toe af.

Dat op signalen, zoals nu afgegeven door de landbouwers, vanuit de maatschappelijke sectoren en lokale gemeenschappen onvoldoende geanticipeerd wordt door het dagelijks bestuur van het Waterschap Limburg wordt door de AWP Limburg herkend. 

Dat het dagelijks bestuur van het Waterschap Limburg  de fundamentele discussie over de aanpassing van het stelsel van de beschermingsnormen tegen wateroverlast  tot nu uit de weg ging wreekt zich nu ook voor de akkerbouwers. 

Bij het vaststellen van het bestuursakkoord voor het Waterschap Limburg in juli 2023  bleek de niet realistische houding van het dagelijks bestuur door de voorstellen van de AWP om de beschermingsnormen tegen wateroverlast te verhogen te ontraden Waardoor een meerderheid in het algemeen bestuur zich daar in schikte.

 

Ook het voorstel om het in ieder geval toch wel voor nieuwe gevallen te regelen stuitte op de onwillige houding van het dagelijks bestuur van het waterschap en ook de gedeputeerde waterbeleid van de Provincie Limburg, die graag naar elkaar verwijzen om hun houding te legitimeren.

Afgezet tegen het plan om  27.000 nieuwe woningen te bouwen in Limburg is dit wel heel wrang. Afgezien van de veiligheid en schaderisico’s zal dit ook gevolgen krijgen voor de waarde van de huizen in alle stedelijke gebieden onder de 1:100 norm.

Is dit nog wel behoorlijk bestuur te noemen?

 

 

De onwil om in Limburg de normen te verhogen naar wat landelijk sinds 2003 in de andere provincies van  Nederland wel geldt heeft steeds ernstiger gevolgen, zoals nu weer blijkt.

20 jaar beleidsstilstand in Limburg vertaalt zich na de waterramp van 2021 nu ook in aanzienlijke economische schade voor de akkerbouwers.

De problemen die de akkerbouwers nu ondervinden en de bedrijfsschade die zij nu lijden maken duidelijk dat een fundamentele discussie over de beschermingsnormen door het waterschapsbestuur nu niet meer uit de weg gegaan kan worden. Namens de AWP zal ik in het algemeen bestuur van het Waterschap Limburg hiervoor bij de begrotingsbehandeling op 29 november aanstaande hernieuwde  voorstellen indienen.

In lijn met wat onder andere momenteel het

Hoogheemraadschap van

Rijnland al doet door  de norm voor stedelijk gebied die nu minimaal 1:100 moet zijn (alleen door Limburg niet ingevoerd met als gevolg veel grotere schade in 2021) te verhogen gaan wij voorstellen integraal het beschermingsnormenstelsel naar boven bij te stellen in Limburg. Er moeten daarbij voor akkerland en grasland tevens samenhangende maatregelen worden genomen die een betere bescherming van stedelijk gebieden dienen. Zoals nieuwe waterbergingen, het verbreden van waterlopen die tegelijkertijd ook bijdragen aan een betere  bescherming van de stedelijke gebieden. Nog steeds zijn er sinds 2021 Limburg geen extra maatregelen getroffen om herhaling van de waterramp van 2021 te voorkomen. Wat in uitvoering is, was grotendeels al voor 2021 bedacht. 

Een realistische en daadwerkelijke anticipatie op de klimaatverandering moet nu echt op de agenda.

Hetgeen nu de landbouwsektor overkomt getuigt van de noodzaak het niveau van het staande beleid te overstijgen teneinde Limburg voor de meest ernstige klimaatscenario’s weerbaar te maken en verdere economische en maatschappelijke schade te voorkomen.

Ook laten de recente ontwikkelingen met de ondergelopen akkerlanden in het vlakke deel van Limburg zien dat de archaïsche beleidsfilosofie (“niet nodig, vrij

afstromend gebied”) die ten grondslag ligt aan het huidige beleid om herziening van de beschermingsnormen te blokkeren niet meer van deze tijd is en dat de zelfgenoegzame bestuurscultuur in het Waterschap Limburg door de natuur en het klimaat geloochenstraft worden.

Bestuur, beleid en uitvoering moeten in een open verbinding met burgers, boeren en ondernemers staan. Signalen moeten serieus genomen worden en niet verzanden in burocratische procedures en afstuiten op een afschermende bestuurlijke houding. Ook dient de samenwerking  tussen het Waterschap Limburg en de andere overheden in Limburg nu werkelijkheid te worden en daadwerkelijk invulling te krijgen.
Deze wordt weliswaar in de communicatie van het Waterschap Limburg  wel geproclameerd, maar vindt onvoldoende of heel vaak niet plaats met als gevolg dat er door overheden en instanties langs elkaar heen gewerkt wordt.

De tijd is nu rijp voor een ander beleid tegen wateroverlast! 

D’R MOOT NOE GET GEBÄÖRE

Maastricht 17-11-2023
Marja Hilders,
Fractievoorzitter van de AWP in het Waterschap Limburg